Eindelijk!

Door: Joyce Kasteel

Blijf op de hoogte en volg Joyce

25 Juni 2014 | Nederland, Ommen

---

25 Juni 2014 - 22:01

Mama:

He Joyce, het komt inderdaad nu echt dicht bij. Spannend, maar ook erg leuk. Ben trots op je dat je dit gaat doen en hoop dat je in Kenia een heel leuke en leerzame tijd gaat krijgen! Xxxmama

---

25 Juni 2014 - 22:08

Sandra :

Spannend Joyce! Lijkt me een hele belevenis. Ik wens je alvast veel plezier toe en ik ga je volgen op je blog.

---

27 Juni 2014 - 21:14

Irma:

Succes met de laatste voorbereidingen. Veel plezier met deze super ervaring. Je kunt het heb je vaak bewezen. Maar ook zeker genieten

---

29 Juni 2014 - 07:52

Ton:

Beste Joyce en Rowan,

Op de dag dat jullie naar Kenia vliegen, nog even een korte groet vanuit Zwolle. Natuurlijk wil ik jullie alle goeds toewensen en dat het behalve een heel nuttig ook een heel gezellig verblijf mag worden.
Wat betreft het nuttige hoop ik dat jullie de kinderen veel kunnen brengen. En dan bedoel ik niet in de eerste plaats materiële zaken, maar vooral ook het besef dat ieder mens uiteindelijk zelf verantwoordelijk is voor zijn bestaan. dat is voor de kinderen in Kenia een lastige opgave, gezien de moeilijke omstandigheden en de politieke situatie. maar als het jullie lukt om ook maar enigszins bij te dragen aan het meer zelfvoorzienend worden van de kinderen en de mensen daar, dan kunnen jullie heel trots op je zelf zijn.
Van helpen alleen wordt niemand beter. Van op weg helpen wel.

Ik denk met veel genoegen terug aan het project op Het Palet. Jullie inzet, soms tegen de stroom in, moet je maar vasthouden voor de komende periode in Kenia.

Ik zal jullie een beetje blijven volgen en na de vakantie maar een date organiseren.

Groet,
Ton Hendriks.

---

30 Juni 2014 - 09:57

Ronald Kasteel:

Hi Joyce

Hoop dat jullie een goede vlucht hebben gehad.
Ben echt super trots op je dat je je in dit avontuur hebt gestort.
een vooorbeeld voor velen

liefs ronald.
natuurlijk ook van serena en fabienne

---

30 Juni 2014 - 19:24

Mama:

Ha Joyce,
Hoe is jullie eerste dag in Kenia? Beetje bijgekomen na de lange reis? Hebben de reisgenoten waarvan de rugzak weg was, deze al terug? Maar goed dat Rowan en jij de spullen verdeeld hebben, maar begreep dat het niet jullie rugzakken waren. Hoop dat de bagage snel terecht is. Ben erg benieuwd naar jullie eerst ervaringen. Dikke knuffel van je mams

---

02 Juli 2014 - 15:27

Suzan:

Joyce stuurt vanuit de whatsapp het volgende bericht voor haar reisblog:

Joyce: 29-06-2014

Ja hoor eindelijk is het dan zover, mijn reis naar Kenia gaat beginnen. Om 09.00 verzamelen op Schiphol om daar uitgezwaaid te worden door familie en vrienden. Van Megan & Maxime kregen we loom klavertjes 4 en een lieve brief voor in het vliegtuig. Daar gaan we dan, door de douane en daarna naar de gate voor de eerste vlucht naar Istambul. Naast Rowan een gezellige vlucht gehad van ongeveer 4 uur. Daarna de volgende vlucht naar Nairobi. Samen met Eva en Lisette was het erg gezellig en hebben wij gelachen maar wat duurde die vlucht lang zeg! Zonder te hebben geslapen stonden wij rond 01.00 bij de bagageband waar wij helaas niet alle bagage mee konden nemen. Alles gaat hier op zijn Afrikaans en dus niet altijd even snel. Na een kort ritje in de Matatu (grote bus waar de backpacks op het dak liggen kwamen wij aan bij het hostel. Eindelijk om 04.00 uur in bed! Na 5 uur slaap konden wij de laatste keer normaal douchen en naar de wc. Na het ontbijt vertrekken wij dan eindelijk naar de school waar wij gaan verblijven.

30-06-2014
Vandaag begonnen wij aan de trip naar de school in Nyeri. Hier gaan wij de komende weken verblijven. De reis hier naar toe was echt ontzettend bijzonder. Alle indrukken echt WAUW! In het busje kwamen we langs allemaal kraampjes langs de weg waar ze fruit, stenen en potten verkochten. Het landschap is echt super mooi. Het verschil tussen de stad Nairobi en Nyeri is aanzienlijk. Nairobi is erg bebouwd en Nyeri is veel meer open voor de natuur. Het echte Afrika gevoel is nu wel aangekomen als je langs de snelweg mensen ziet staan te wachten op de Matatu en als de bus zijn eigen 5baans weg maakt door in te halen via de berm. Na de busreis vol indrukken kwamen wij aan bij onze verblijfsplaats. De school, een basisschool met zo'n 1300 kids waarvan er zo'n 400 blijven slapen. Eerst lunchen, de mensen zijn zo vriendelijk en behulpzaam echt super leuk! Na de wat late lunch hadden we de rest van de middag vrij om het super grote terrein te ontdekken. Eerst de slaapzaal. Jongens en meiden gescheiden op een slaapzaal waar morgen de kids uit groep 5/6 bijkomen. Bij ons slapen er 26 schoolmeisjes. Na de slaapzaal door naar de douche en de wc's. Tja... waar de jongens betegelde wanden hebben, hebben wij eigenlijk niets. De douche js oke, koud water maar dat went. De wc is echter een gat in de grond en met een beetje geluk spoelt die door. Of ik daar aan ga wennen geen idee. 'S avonds eten met geitenvlees, rijst en spitskool. Het woord genoeg kennen ze nog niet dus na een hele grote schep rijst kwam er met hetzelfde gemak nog 1 bij. Na wat muziek en spelletjes zijn we lekker gaan slapen om morgen weer fris te zijn voor de stad die we gaan verkennen en de kids die komen.

01-06-2014
Op dit moment zit ik in het internet cafe om dit blog te schrijven. Vanmorgen druppelde de eerste kinderen binnen. Wij hebben in de keuken geholpen, erg leuk om de verschillende manieren te zien van koken. Er ging een groepje internetten en boodschappen doen. Vanmiddag zijn we naar de stad gegaan. Wat was dat bijzonder! Super druk met alle busjes die niet opletten waar ze rijden en heel erg veel mensen die graag contact willen. Sommige mensen kwamen vragen om eten en geld. Best lastig maar we hebben het allemaal doorstaan. Bij terug komst werden we welkom gezongen door alle meiden op de slaapkamer. Wat een kippenvel moment! Nu ga ik afronden omdat we voor 18.30 terug op het terrein moeten zijn ivm de veiligheid.

Tot snel allemaal!