Het echte werk is begonnen
Door: Joyce Kasteel
Blijf op de hoogte en volg Joyce
04 Juli 2014 | Kenia, Nyeri
03-07-2014
Vanmorgen om half 5 stond de dorm mama alweer klaar om de kids te wekken. Ik blijf me verbazen over de manier hoe de kinderen hier behandeld worden. Af en toe best lastig. 'S ochtends schreeuwt ze door de zaal heen there is no time to sit on your bed. De kids moeten er dan gelijk uit om hun dingen te doen. Na het ontbijt zijn we vertrokken om weer een dag te gaan werken. Vandaag ben ik naar de primary school geweest om daar 2 lokalen uit te graven zodat de kids ook les kunnen hebben als het regent. Ook gaan we dit lokaal opknappen. Het werken was erg zwaar maar tussen bet werken door was er tijd om even rond te kijken op de school. Erg mooi vond ik het om te zien dat kinderen met een beperking ook de kans krijgen om op die school les te krijgen. Er is een apart lokaal met een gespecialiseerde docent. Waar ik me steeds meer over ga verbazen is hoe bijzonder de kids ons vinden. Romy en ik liepen een rondje en 2 klassen kwamen naar buiten stormen. Wij dachten dat ze gingen sporten maar ze kwamen voor ons. Ze wilde allemaal een hand of high five geven en aan ons haar te zitten. Even was het leuk maar als er opeens 50 kinderen om je staan te vechten en elkaar omgooien is dat iets minder leuk. Toen het tijd was voor de lunch zijn wij bij het uitgifte punt gaan kijken. Dat was erg heftig om te zien omdat de kinderen zo'n honger hebben dat ze proberen voor te dringen voor nog een bakje. Als ze dat doen worden ze geslagen omdat ze in de rij moeten blijven staan. Daarna gingen wij zelf lunchen maar hart verscheurend was hef om de kids door de ramen te zien kijken hoe wij aan het eten waren. Daar gaat je eigen trek spontaan van verloren. Na de lunch hebben wij nog even met alle kids gedanst en gezongen. Erg leuk! Bij terug komst hadden we even tijd voor ons zelf. Na het avond eten zijn we gezellig bij elkaar gaan zitten en hebben we gekletst. Ook kreeg ik een super lief briefje van een meisje op onze kamer. Briefjes schrijven vinden ze ontzettend leuk. Morgen is er sportdag op school. Ik ben erg benieuwd hoe dat er aan toe gaat!
04-07-2014
Vanmorgen hadden we een gelukje want de kids mochten tot 6 uur uitslapen. Voor ons begon de sportdag om 10 uur. Wij waren team oranje en hebben met allerlei sporten meegedaan. Super om met de hele school aan de slag te zijn en gezellig buiten te spelen. Nog steeds blijft het bijzonder om te zien hoe bijzonder de kinderen ons vinden. Je geeft 1 kind een high five en hebt er meteen 30 om je heen staan. Romy en ik zaten op de grond en toen alle kinderen ons zo insloten dat we geen kant meer op konden was dat niet fijn. We moesten ons lostrekken en zeggen dat het genoeg was. De kinderen vinden het zo fijn dat we er zijn dat ze soms geen maten kennen. Nu zit ik weer in het internet café waar de lokale bevolking op een playstation 2 speelt. Inmiddels wel benieuwd naar wat we vanavond eten want echt afwisselend is het niet met alle rijst met kool en bonen. De pannenkoeken die Merel en Romy gebakken hadden smaakten daarom wel echt extra lekker. Morgen gaan we eerst naar de slopperwijken, 's middags kunnen we gaan zwemmen en 's avonds gaan we Nyeri in om ja ja, naar het Nederlands elftal te kijken. Super leuk!
Vanmorgen om half 5 stond de dorm mama alweer klaar om de kids te wekken. Ik blijf me verbazen over de manier hoe de kinderen hier behandeld worden. Af en toe best lastig. 'S ochtends schreeuwt ze door de zaal heen there is no time to sit on your bed. De kids moeten er dan gelijk uit om hun dingen te doen. Na het ontbijt zijn we vertrokken om weer een dag te gaan werken. Vandaag ben ik naar de primary school geweest om daar 2 lokalen uit te graven zodat de kids ook les kunnen hebben als het regent. Ook gaan we dit lokaal opknappen. Het werken was erg zwaar maar tussen bet werken door was er tijd om even rond te kijken op de school. Erg mooi vond ik het om te zien dat kinderen met een beperking ook de kans krijgen om op die school les te krijgen. Er is een apart lokaal met een gespecialiseerde docent. Waar ik me steeds meer over ga verbazen is hoe bijzonder de kids ons vinden. Romy en ik liepen een rondje en 2 klassen kwamen naar buiten stormen. Wij dachten dat ze gingen sporten maar ze kwamen voor ons. Ze wilde allemaal een hand of high five geven en aan ons haar te zitten. Even was het leuk maar als er opeens 50 kinderen om je staan te vechten en elkaar omgooien is dat iets minder leuk. Toen het tijd was voor de lunch zijn wij bij het uitgifte punt gaan kijken. Dat was erg heftig om te zien omdat de kinderen zo'n honger hebben dat ze proberen voor te dringen voor nog een bakje. Als ze dat doen worden ze geslagen omdat ze in de rij moeten blijven staan. Daarna gingen wij zelf lunchen maar hart verscheurend was hef om de kids door de ramen te zien kijken hoe wij aan het eten waren. Daar gaat je eigen trek spontaan van verloren. Na de lunch hebben wij nog even met alle kids gedanst en gezongen. Erg leuk! Bij terug komst hadden we even tijd voor ons zelf. Na het avond eten zijn we gezellig bij elkaar gaan zitten en hebben we gekletst. Ook kreeg ik een super lief briefje van een meisje op onze kamer. Briefjes schrijven vinden ze ontzettend leuk. Morgen is er sportdag op school. Ik ben erg benieuwd hoe dat er aan toe gaat!
04-07-2014
Vanmorgen hadden we een gelukje want de kids mochten tot 6 uur uitslapen. Voor ons begon de sportdag om 10 uur. Wij waren team oranje en hebben met allerlei sporten meegedaan. Super om met de hele school aan de slag te zijn en gezellig buiten te spelen. Nog steeds blijft het bijzonder om te zien hoe bijzonder de kinderen ons vinden. Je geeft 1 kind een high five en hebt er meteen 30 om je heen staan. Romy en ik zaten op de grond en toen alle kinderen ons zo insloten dat we geen kant meer op konden was dat niet fijn. We moesten ons lostrekken en zeggen dat het genoeg was. De kinderen vinden het zo fijn dat we er zijn dat ze soms geen maten kennen. Nu zit ik weer in het internet café waar de lokale bevolking op een playstation 2 speelt. Inmiddels wel benieuwd naar wat we vanavond eten want echt afwisselend is het niet met alle rijst met kool en bonen. De pannenkoeken die Merel en Romy gebakken hadden smaakten daarom wel echt extra lekker. Morgen gaan we eerst naar de slopperwijken, 's middags kunnen we gaan zwemmen en 's avonds gaan we Nyeri in om ja ja, naar het Nederlands elftal te kijken. Super leuk!
-
05 Juli 2014 - 14:33
Mama:
Lieve Joyce,
Wel heftig allemaal, maar wat een mooie indrukken en belevenissen. Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Je schrijft het zo mooi dat ik het bijna zelf kan zien. Leeft het WK voetbal in Kenia of alleen omdat jullie er zijn? Veel liefs mama -
05 Juli 2014 - 15:00
Hanneke Van Essel:
Hallo Joyce, erg leuk om je belevenissen te lezen. Geweldig wat jullie daar doen. Ik ga je blijven volgen hoor, veel succes maar ook plezier daar! Groetjes van Hanneke -
05 Juli 2014 - 18:02
Ronald Kasteel:
Hi Joyce
Wateen bijzondere ervaringen allemaal. Je zultecht blij zijn dat je deze bijzonderereis bent gaan maken.
Heb dit zelf ook altijd willen doen maar het is er nooit van gekomen. Heb ik best wel spijt van
Ben reuze trots op je.
Groetje aldaar
Liefs ronald -
06 Juli 2014 - 11:18
Maryann Helen Stan Rik En Opa:
Hai Joyce,
Leuk je reis verslagen te lezen, zo te lezen heb je het erg naar je zin.
Opa is hier nu en heeft het ook gelezen.we hebben samen gisteravond voetbal gekeken, wat was het weer spannend he. Nog heel veel werk/plezier daar.lieve groetjes van ons allemaal.
Opa,helen,Stan,Rik en Maryann.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
